(จักรยานที่ห้องแคร์ : ระยอง)
ห้าธันวาที่ผ่านมา แคร์เอาจักรยานไปไว้ที่ที่พักที่ระยอง ขณะที่ยกจักรยานขึ้นตึก แคร์รู้สึกหวั่นใจแปลกๆ ไม่ใช่เรื่องผี แต่เป็นเรื่องความกลัวในหัวใจมากกว่า แคร์เชื่อว่าหลายคนมีเรื่องที่ตัวเองกลัว บางคนอาจกลัวความเงียบ กลัวเหงา กลัวที่แคบ กลัวไม่มีเพื่อน กลัวหมอฟัน หรืออื่นๆ อาจเหมือน หรือแตกต่างกันไป ส่วนแคร์อ่ะ ที่กล่าวมาใช่หมดเลย แต่นี่แค่สับเซต ใหญ่ๆแล้วแคร์ว่าแคร์กลัวใจตัวเองมากกว่า หลังจากย้อนกลับไปมองตัวเองในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ไม่รู้จะอธิบายยังไง ย่อสั้นๆแค่ว่า "เพราะมัวแต่กลัวก็เลยไม่กล้าสักที" นี่คือปัญหาของแคร์ เมื่อรู้ปัญหาของตัวเองแล้ว ทางออกที่คิดได้ก็ง่ายนิดเดียว "แค่ทำใจให้เข้มแข็งก็เอาชนะความกลัวในใจตัวเองได้แล้ว" (แคร์ว่าการสู้กับความอ่อนแอในใจคือสิ่งที่ยากที่สุดเลยล่ะ )
ชีวิตที่ผ่านมาแคร์มีล้อประคองมาตลอดชีวิต ไม่ใช่แค่ประคองตอนแคร์หัดปั่นจักรยาน แต่ประคองตั้งแต่แคร์อยู่ในท้อง ตอนตั้งไข่ ตอนหัดเดิน จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคอยประคองอยู่ข้างๆพวงมาลัยเวลาแคร์ขับรถ ไม่ว่าแคร์จะอยู่ที่ไหนแคร์รู้เสมอว่าแคร์มีล้อประคองอยู่ตลอดเวลา เป็นล้อประคองวิเศษ ล่องหนได้ มองไม่เห็นด้วยตา แต่สามารถมองเห็นและสัมผัสได้ด้วยใจ มันถึงเวลาแล้วที่แคร์จะเดินให้เป็นเดินให้แข็งด้วยเท้าทั้งสองของตัวเอง ไม่รู้ว่าจะช้าไปไหมสำหรับการเริ่มต้น แคร์หวังลึกๆว่าครั้งนี้จะเป็นการเริ่มต้นที่ดี และแคร์จะทำให้ได้ด้วยตัวของแคร์เอง ถึงเวลาถอดล้อประคองแล้ว
มีคนเคยโพสใน facebook ว่า "ชีวิตไม่ได้เริ่มต้นที่อายุเท่าไร แต่เริ่มต้นที่คิดได้เมื่อไรต่างหาก" อื้ม มันก็อาจจะจริง สำหรับใครที่มีความกลัวในหัวใจ มาค่ะ มาทำใจให้เข้มแข็งแล้วเอาชนะความกลัวไปด้วยกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น