สวายเจ๊ก

.

มะม่วงกล้วย

.

                เข้าเดือนพฤษภาแล้วเนอะทุกคน ใครได้ไปเดินตลาดช่วงนี้บ้างคะ เมื่อประมาณ 2-3 วัน ที่แล้วแคร์ได้ไปเดินตลาดบุ่งหวายมาค่ะ (ตลาดบุ่งหวาย เป็นตลาดในตำบลบุ่งหวาย อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี) ผลไม้จากชาวบ้านที่มาวางขายเป็นอันดับหนึ่งในตอนนี้  คือ "มะม่วงเกือบสุกถึงสุกเลย" (อันนี้แคร์เป็นคนจัดอันดับเองนะคะใช้เกณฑ์ ผลไม้ที่ชาวบ้านปลูกเองขายเองแบบที่ไม่ได้รับของใครเขามาขายนะคะ) 

                มะม่วงนี่เป็นภาษากลางนะคะ ถ้าเป็นขุขันธ์บ้านแคร์จะใช้ภาษาถิ่นสองภาษา คือ ภาษาลาว และ เขมร มะม่วงในภาษาลาวเรียกว่า "บักม่วง" และในภาษาเขมร เรียกว่า "สวาย" อ่านว่า สะ-วาย

                เรามาพูดถึงความชอบกันดีกว่า ... เพื่อนๆชอบมะม่วงแบบไหน พันธุ์อะไรคะ?

แคร์ชอบ "มะม่วงกล้วย" หลายคนอาจจะงงว่าอะไรคือมะม่วงกล้วย

                A  :  เอ๊ย! มะม่วงก็มะม่วงสิ กล้วยก็กล้วยสิ
                B  :  อันนี้มันเป็นชื่อมะม่วงน่ะแก

                A  :  ง่ะ!

                B  :  อ่ะ! ที่คนยังชื่อช้าง ชื่อชื่อม้าได้เลย คนก็คนดิ ช้างก็ช้างสิ เป็นไง.

                A  :  มันเป็นยังไงอ่ะ มะม่วงกล้วยที่ว่าน่ะ

                B  :   มันเป็นมะม่วงลูกเล็กๆ หอมๆอ่ะแก เวลาได้กลิ่นแล้วเปรี้ยวปากน้ำลายแตก

                         รสชาติมันจะเปรี้ยวๆ พอจะนึกออกมั้ย ถ้านึกไม่ออกดูรูปนะ
__

.
                มะม่วงกล้วยในภาษาลาวเรียกว่า "มักม่วงน้อย" ภาษาเขมรเรียกว่า "สวายเจ๊ก" > สวาย = มะม่วง และ เจ๊ก = กล้วย แปลตามตัวเลยจ้า สวาย + เจ๊ก = มะม่วงกล้วย เรื่องชื่อมะม่วงแคร์ยัง งง อยู่ว่าภาษากลางที่แท้จริงเขาเรียกว่าอะไร? บ้านเพื่อนแคร์ที่อำเภอแก้งสนามนาง จังหวัดนครราชสีมา เขาก็เรียกว่ามะม่วงกล้วยนะ แต่พี่ที่บริษัทเก่าบอกว่า ที่บ้านเขาเมืองนครเรียกมะม่วงชนิดนี้ว่า มะม่วงเบา บางทีแคร์ไปถามซื้อที่ตลาด บอกเขาว่ามีมะม่วงกล้วยไหมคะ แม่ค้าบางทีก็งงเหมือนกัน อะไร...มะม่วงกล้วย แต่พอบอกเข้าไปว่า สวายเจ๊ก แค่นั้นล่ะ อ๋อ! กันไปตามๆ
บ้านใครเรียกมะม่วงชนิดนี้ว่าอะไรมาเล่าสู่ฟังมั่งนะ ^ ^
                ตอนเด็กๆช่วงปิดเทอมหน้าร้อน แคร์ชอบไปที่วัดเขียนแถวบ้าน

  __ 

.

การเดินทางไม่ยากค่ะ จากภาพจากจุด A ไป จุด B ระยะทางไปไม่ถึงหนึ่งกิโลฯคะ

.

  จากภาพ จุด B คือ วัดเขียน, จุด A คือ สี่แยกไฟแดงกลางอำเภอขุขันธ์
(ถ้าค้นจาก https://maps.google.co.th พิกัดจุด A จะอยู่ที่ 14.715151,104.199493)

.

                สมัยนั้นจะมีต้นมะม่วงใหญ่ขนาดห้าคนโอบไม่รอบอยู่กลางวัด แต่ตอนนี้มะม่วงต้นนั้นไม่อยู่แล้ว แต่ยังมีต้นนี้อยู่ค่ะ แคร์ถ่ายรูปมาฝากด้วยนะคะ

.  __

.

มะม่วงต้นนี้ใหญ่มาก ขนาดที่แคร์กับพ่อลองโอบแต่ก็โอบไม่มิดเลยค่ะ พ่อบอกว่า พ่อมากินมะม่วงจากต้นนี้มาตั้งพ่อเด็กๆแล้ว โห! อายุยืนมาก!

.

.

ตอนที่แคร์อยู่ใต้ต้น ก็มีลูกมะม่วงหล่นมาสามสี่ลูก แคร์กับพ่อก็วิ่งเก็บกัน ด้วยความที่ต้นมันสูงมาก พอตกลงมากระแทกพื้นก็เลยแตกอย่างที่เห็นค่ะ

.

. 

จะให้อร่อยต้องกินมันสดๆอย่างนี้นี่แหละ ตกปุ๊ปกินปั๊บ ปอกแล้วก็ซดสดๆเลยจ้า แซบเวอร์คอนเฟิร์มแคร์ไปดูในอินเตอร์เน็ตตามเว็บ หรือ facebook ที่เพื่อนๆชอบเอามาโพสยั่วน้ำลาย หลายคนก็มีวิธีการกินที่แตกต่างกันออกไป

.

.

ทั้งยำ ตำ ทำน้ำพริก ยัดโบก จิ้มน้ำพริก เห็นรูปแล้วเป็นตาแซบทุกเมนูเลย แต่เมนูยัดโบก หรือ บายโบก น่ะ อันนี้ยังไม่เคยกิน เอ~ เขาใช้ข้าวแบบไหนคะ ข้าวเหนียวหรือข้าวจ้าว ใครรู้เม้นมาบอกกันบ้างนะจ๊ะ น่าเสียดายที่มะม่วงชนิดนี้หาซื้อยากมาก (ถึงมากที่สุด) ในตลาดบางปีก็ไม่มีขาย ต้นมะม่วงชนิดนี้ก็ไม่ค่อยเห็นแล้วในปัจจุบัน ไม่รู้ว่าต่อไปจะมีมะม่วงกล้วยให้แคร์กินหรือเปล่า เฮ้อ~