วันนี้แคร์ทำกระเป๋าหนังเอง

               ในช่วงวันหยุดสงกรานต์นี้ แคร์ได้หยุดตั้งสิบวันแหนะ วันนี้แคร์ไม่ได้ไปเที่ยวไหน อยู่บ้านหากิจกรรมทำค่ะ พ่อแคร์เค้าก็มีกิจกรรมทำแต่เช้าเลยค่ะ จักรยานที่บ้านมีสิบกว่าคัน พ่อแคร์เล่นหุ้มหนังทุกคันเลย โห! อะไรจะขนาดนั้น แคร์ก็ไปนั่งดูพ่อแต่งจักรยาน ดูสนุกจัง ก็เลยไปลองทำบ้าง แต่แคร์จะทำกระเป๋า โฮ๊ะๆ 

อยู่หอสนุกตรงไหน

ทางเดินหน้าห้องพัก

               แคร์ได้ใช้ชีวิตอยู่หออีกครั้ง แต่ครั้งที่ไม่เหมือนทุกครั้ง เพราะครั้งนี้แคร์อยู่ที่ระยอง ฮิ! การอยู่หอก็มีทั้งเรื่องสนุก แล้วก็เรื่องที่ไม่สนุกปนกันไปค่ะ สำหรับแคร์เรื่องไม่สนุกคือ การที่เห็นพ่อกับแม่หันหลังแวลามาส่ง มาหา แล้วก็กลับ ฉากที่พ่อกับแม่หันหลังนี่แหละสุดๆ เรียกว่าพรั่งพรูกันเลยทีเดียว เป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วค่ะ แก้ไม่หายสักที นี่แหละค่ะคือความไม่สนุกอย่างแรกของแคร์ 

               อย่างที่สองคือความเงียบ เวลาที่หอเงียบจนเกินไป น่ากลัวนะ เหมือนเราอยู่คนเดียว(จริงๆก็อยู่คนเดียวนั่นแหละ) แต่ไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย อยากให้ข้างห้องเปิดโทรทัศน์ เปิดเพลงให้เสียงลอดเข้ามาห้องแคร์สักนิดก็ดี จะได้ทำไม่รู้สึกเงียบ-เหงาจนเกินไป

               พูดถึงเรื่องความไม่สนุกไปแล้ว พูดถึงเรื่องสนุกของการอยู่หอกันบ้างดีกว่าค่ะ ความสนุกของการอยู่หอนับตั้งแต่สมัยเรียนคือการมีรูมเมทที่ดี รูมเมทแคร์แต่ละคนก็มีความน่ารักแตกต่างกันไปทำให้แคร์ไม่เหงาค่ะ

               ความสนุกอย่างที่สองคือการจัดห้อง แคร์สนุกนะเวลาจัดของย้ายของไปมาแล้วก็ทำ DIYค่ะ ความสนุกอีกอย่างที่จะมาเล่าให้ฟังวันนี้คือ การทำงานประดิษฐ์ DIY (do it yourself)

โมบายมนุษย์ต่างดาว

 โมบายกระดิ่งลมมนุษย์ต่างดาว

               ช่วงนี้ที่บ้านแคร์ลมแรงมากค่ะ อากาศก็หนาวมากด้วย นานแล้วนะที่แคร์ไม่ได้ใส่เสื้อกันหนาวเพื่อกันหนาว ปีนี้ได้ใส่แล้วค่ะ 

               ที่บ้านของแคร์เป็นบ้านที่ไม่เคยเงียบเลยค่ะ เพราะบ้านแคร์มีกระดิ่งกับโมบายกระดิ่งลมที่เป็นแท่งๆหลายๆสีเยอะค่ะ คุณแม่ชอบซื้อ คุณพ่อก็ด้วยค่ะ ไปที่ไหนต้องมีติดมือมา  ร้านขายอุปกรณ์แต่งบ้าน ร้านของฝาก ต่างจังหวัด ต่างประเทศ อุบลฯ เชียงใหม่ ลาว ฟิลิปปินส์ เมียนมา ญี่ปุ่น ไม่รู้ว่าเค้าชอบอะไรของเค้านะ แต่อ่ะ ซื้อมาก็ดีเหมือนกัน สร้างบรรยากาศให้บ้านดูน่าอยู่ บ้านจะได้ดูมีชีวิตชีวามากขึ้นเนอะ

               วันนี้แคร์เอาโมบายกระดิ่งลมที่พังแล้วมาซ่อมค่ะ แคร์จะแปลงร่างโมบายกระดิ่งลมใหม่จากสิ่งของเหลือใช้ใกล้ๆมือเราค่ะ มาดูกันค่ะว่ามีอะไรบ้าง

การ์ดป๊อปอัพดอกไม้

การ์ดดอกไม้

               การ์ดป๊อปอัพรูปดอกไม้วันนี้สวยไหมคะ? แคร์ว่าสวยนะ ^ ^ เรามาดูกันดีกว่าว่าต้องใช้อุปกรณ์อะไรบ้าง

การ์ดป๊อปอัพครอบครัวสุขสันต์

การ์ดป๊อปอัพปีใหม่

               จากที่ได้ให้สัญญาว่าจะมาพาทุกคนทำการ์ดกัน วันนี้แคร์มาชวนทุกคนทำการ์ดป๊อบอัพกันค่ะ "มาทำการ์ดป๊อปอัพกันนะ"

มาทำ ส.ค.ส.กากเพชร แบบสมัยเด็กๆกันเถอะ

 ส.ค.ส. ย่อมาจาก คำว่า "ส่งความสุข"

               เมื่อพูดถึงคำว่า ส.ค.ส.แล้ว หลายคนจะนึกถึงการ์ดอวยพรวันปีใหม่ที่คนนิยมส่งให้กัน สมัยก่อนช่วงใกล้วันปีใหม่ร้านค้าหน้าโรงเรียนแคร์จะมี ส.ค.ส.กากเพชรมาขาย แผ่นละหนึ่ง สอง และห้าบาทตามขนาดของ ส.ค.ส. แผ่นเล็กก็หนึ่งบาท แผ่นใหญ่ขึ้นมาหน่อยก็สองบาท ไปจนถึงห้าบาท เรามักจะซื้อแล้วก็มาเขียนการ์ดให้กัน บางทีก็ใช้ผิดวัตถุประสงค์ไปบ้าง อย่างเอาไปเขียนล้อเพื่อนว่าคนนี้ชอบคนนั้น คนนั้นรักคนนี้ แล้วก็พากันอายม้วน บางคนไม่พอใจก็โกรธแล้วก็งอนกันไปบ้างตามประสา ช่วงนี้ก็ใกล้วันปีใหม่แล้ว แคร์นึกถึง ส.ค.ส.กากเพชร ขึ้นมา ไม่เคยเห็นนานแล้ว ไม่รู้ว่าสมัยนี้จะมีขายอยู่หรือเปล่าเนอะ (โรงเรียนใครมี ส.ค.ส.กากเพชร ขายแบบโรงเรียนแคร์บ้างคะ comment มาเล่าสู่ฟังบ้างนะคะ)
               วันนี้แคร์มีไอเดียรำลึกความหลัง แคร์ตั้งใจมาชวนเพื่อนทำ ส.ค.ส.กากเพชร กันค่ะ "เรามาทำ ส.ค.ส.กากเพชร แบบสมัยเด็กๆกันเถอะ" 

ถึงเวลาถอดล้อประคองแล้ว

(จักรยานที่ห้องแคร์ : ระยอง)

               ห้าธันวาที่ผ่านมา แคร์เอาจักรยานไปไว้ที่ที่พักที่ระยอง ขณะที่ยกจักรยานขึ้นตึก แคร์รู้สึกหวั่นใจแปลกๆ ไม่ใช่เรื่องผี แต่เป็นเรื่องความกลัวในหัวใจมากกว่า แคร์เชื่อว่าหลายคนมีเรื่องที่ตัวเองกลัว บางคนอาจกลัวความเงียบ กลัวเหงา กลัวที่แคบ กลัวไม่มีเพื่อน กลัวหมอฟัน หรืออื่นๆ อาจเหมือน หรือแตกต่างกันไป ส่วนแคร์อ่ะ ที่กล่าวมาใช่หมดเลย แต่นี่แค่สับเซต ใหญ่ๆแล้วแคร์ว่าแคร์กลัวใจตัวเองมากกว่า หลังจากย้อนกลับไปมองตัวเองในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ไม่รู้จะอธิบายยังไง ย่อสั้นๆแค่ว่า "เพราะมัวแต่กลัวก็เลยไม่กล้าสักที" นี่คือปัญหาของแคร์ เมื่อรู้ปัญหาของตัวเองแล้ว ทางออกที่คิดได้ก็ง่ายนิดเดียว "แค่ทำใจให้เข้มแข็งก็เอาชนะความกลัวในใจตัวเองได้แล้ว" (แคร์ว่าการสู้กับความอ่อนแอในใจคือสิ่งที่ยากที่สุดเลยล่ะ )
               ชีวิตที่ผ่านมาแคร์มีล้อประคองมาตลอดชีวิต ไม่ใช่แค่ประคองตอนแคร์หัดปั่นจักรยาน แต่ประคองตั้งแต่แคร์อยู่ในท้อง ตอนตั้งไข่ ตอนหัดเดิน จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคอยประคองอยู่ข้างๆพวงมาลัยเวลาแคร์ขับรถ ไม่ว่าแคร์จะอยู่ที่ไหนแคร์รู้เสมอว่าแคร์มีล้อประคองอยู่ตลอดเวลา  เป็นล้อประคองวิเศษ ล่องหนได้ มองไม่เห็นด้วยตา แต่สามารถมองเห็นและสัมผัสได้ด้วยใจ มันถึงเวลาแล้วที่แคร์จะเดินให้เป็นเดินให้แข็งด้วยเท้าทั้งสองของตัวเอง ไม่รู้ว่าจะช้าไปไหมสำหรับการเริ่มต้น แคร์หวังลึกๆว่าครั้งนี้จะเป็นการเริ่มต้นที่ดี และแคร์จะทำให้ได้ด้วยตัวของแคร์เอง ถึงเวลาถอดล้อประคองแล้ว
               มีคนเคยโพสใน facebook ว่า "ชีวิตไม่ได้เริ่มต้นที่อายุเท่าไร แต่เริ่มต้นที่คิดได้เมื่อไรต่างหาก" อื้ม มันก็อาจจะจริง สำหรับใครที่มีความกลัวในหัวใจ มาค่ะ มาทำใจให้เข้มแข็งแล้วเอาชนะความกลัวไปด้วยกัน